Mijn visie
Wandelen in de natuur
'Jij brengt de natuur weer naar de mensen'. Een mooi compliment wat ik ooit kreeg en wat mij altijd is bijgebleven.
Hoe langer ik erover nadenk hoe meer het klopt. Ik geloof dat veel mensen zichzelf ergens halverwege ongemerkt zijn kwijtgeraakt. Opgeslokt door wat "moet", wat hoort en wat er verwacht wordt. Leven op de automatische piloot, altijd maar doorgaan, druk zijn en opgeslokt worden door de waan van de dag. Continu bezig met worden in plaats van met zijn.
Ongemerkt raak je zo het contact met jezelf en je gevoel kwijt. Want hoe vaak sta je nog echt stil bij je gevoel en vraag je je af: ' Hoe gaat het nu met mij en wat heb ik nodig?'. En als je dat al doet, hoe vaak handel je hier dan ook naar?
Best confronterend toch?
​
Ik geloof in teruggaan naar de basis. En die begint in de natuur. Wandelen in de natuur, aarden, je voeten weer op de grond voelen en met je aandacht compleet zijn waar je nu bent. De natuur helpt je om weer bij je gevoel te komen, te ontladen en te zijn. Tegelijkertijd helpt het je ook om weer terug te gaan naar je "mentale" natuur. Klinkt misschien wazig maar is eigenlijk hartstikke down to earth! Want wie ben je, als alles waar je zo druk mee bent en je druk om maakt, wegvalt? Wat zou je het liefste willen? Waar heb je stiekem een enorme behoefte aan?
Misschien wat overweldigend al die vragen en wellicht ben je bang om die confrontatie aan te gaan. Want wat als al die gevoelens je overspoelen?
Begin bij het begin. Stap voor stap. Trek je schoenen aan, gooi je deur open en wandel naar buiten in de natuur. Haren in de wind, gezicht in de zon. Even diep ademhalen en je schouders laten zakken. Eerst maar eens even zijn. Ik help je graag op weg.
​